رضا کامی در گفت‌و‌گو با «آرمان » مطرح کرد: ایجاد شرکت‌های مشترک حمل و نقلی
آرمان: با توجه به اینکه هنوز شرکت‌های اروپایی فعال در پروژه‌های ریلی و جاده‌ای تصمیم خود را در قبال خروج آمریکا از برجام برای قطع همکاری یا ادامه همکاری با ایران اعلام نکرده‌اند، گمانه‌زنی‌هایی در صورت بازگشت تحریم‌ها مطرح می‌شود و برخی می‌گویند شرکت‌های روسی و چینی جای اروپاییها را می‌گیرند. در همین زمینه، معاون فنی و زیربنایی راه‌آهن درباره اثرپذیری قراردادها و پروژه‌های ریلی از خروج آمریکا از برجام، اظهار کرد: در بخش زیربنایی راه آهن پروژه‌های متعددی با شرکت‌های اروپایی و آسیایی منعقد شده است. هنوز اروپاییها در برابر رفتار آمریکا واکنشی نشان نداده‌اند بنابراین نمی‌توان با قطعیت از ادامه یا قطع همکاری با شرکت‌های اروپایی حرف زد. یزدانی تاکید کرد: در بخش فنی و زیربنایی راه آهن می‌توان از بخش‌های داخلی امکانات مورد نیاز را تامین کرد البته وابستگی‌هایی در تامین برخی از تجهیزات به شرکت های خارجی وجود دارد. رضا کامی، عضو کمیسیون حمل‌و‌نقل اتاق ایران در گفت‌و‌گو با «آرمان » می‌گوید: « بحث اشتراکات اقتصادی مطرح است. چه در زمینه حمل‌و‌نقل و چه دیگر بخش‌ها نیاز جامعه فعلی به‌ویژه در بحث‌های سوددهی و اقتصادی حرکت به سمت اشتراکات کاری است و شاهد این روند در تمام جهان هستیم. در چنین شرایطی کشور ما نیز، باید سهمی از این اشتراکات کاری و اقتصادی داشته باشد و از این سودهای مشترک بهره‌مند شود. چنین تلاشی در جهت شکوفایی اقتصادی در راستای پیشرفت کشور می‌تواند تاثیرگذار باشد.»
با توجه به اینکه هنوز شرکت‌های اروپایی فعال در پروژه‌های ریلی و جاده‌ای تصمیم خود را در قبال خروج آمریکا از برجام برای قطع یا ادامه همکاری با ایران اعلام نکرده‌اند. یک مقام مسئول اعلام کرده که در صورت برگشت تحریم‌ها شرکت‌های روسی و چینی جای اروپاییها را خواهند گرفت. نظر شما در این رابطه چیست؟
قبلا هم تحریم‌ها وجود داشته‌اند و جایگزین‌ها و راه‌حل‌های آزموده شده‌ای برایش وجود دارد و ادامه مسیر با تمام مشکلات هموار خواهد بود؛ با این حال بنده معتقدم شرکت‌های اروپایی پیرو تحریم‌های آمریکا عمل نمی‌کنند با توجه به اینکه موضوع برنامه هسته‌ای با قبل بسیار متفاوت است. واقعیت این است که در گذشته همه یک طرف جریان ایستاده بودند، و ایران در جهت مخالف آنها ایستاده بود؛ اما شرایط حال حاضر بسیار متفاوت بوده و توافقنامه‌ای امضا شده است؛ و برهم زننده قرارداد کشور دیگری بوده و ایران پای قرارداد و اصول و قوانین این قرارداد ایستاده است. در جامعه و جهان فعلی در اصل باید از برهم‌زننده قرارداد روی‌گردانی شود، به‌نظر من موضوع با قبل متفاوت است، و نباید انتظار اتفاقات بدی را داشته باشیم. بحث اشتراکات اقتصادی است؛ چه در زمینه حمل‌و‌نقل و چه در دیگر بخش‌ها نیاز جامعه فعلی به‌ویژه در بحث‌های سوددهی و اقتصادی تمرکز روی اشتراکات کاری است. این روند در تمام جهان وجود دارد. در چنین شرایطی کشور ما نیز، باید سهمی از این اشتراکات کاری و اقتصادی داشته باشد، و از این سودهای مشترک بهره‌مند شود. چنین تلاشی در راستای شکوفایی اقتصادی در راستای پیشرفت کشور می‌تواند تاثیرگذار باشد.
به‌نظر شما توانایی حمل نقل داخلی در کشور برای پاسخگویی به نیازهای پروژه‌های فنی تا چه اندازه است؟
متاسفانه بخش حمل‌و‌نقل در کشور با کمبود‌هایی مواجه است، هم زمینی و هم هوایی. متاسفانه با مشکلاتی مواجهیم که سبب کندی ترانزیت‌ها می‌شود، و حتی بخشی از کالاهای ترانزیتی نیز که بتوانند خارج از بحث‌های سیاسی و تحریم حاکم تردد کنند، در حال حاضر مسیر‌های اشتباه انتخاب می‌کنند، چرا که قوانین بازدارنده و کند‌کننده بیشتری در بخش ترانزیت وجود دارد؛ و در حال حاضر بیش از ۲۰ ارگان بر فعالیت ترانزیت ها نظارت دارند و ما باید بیشتر به عوامل مخرب و بازدارنده داخلی بپردازیم و برای حل این مشکلات چاره‌جویی کنیم. همزمان با این بحث‌ها باید به نوسازی راه‌آهن بپردازیم، چرا که این مشکلات با گذر زمان مشخص می‌شوند؛ به‌نظر من با توجه به اوضاع فعلی منطقه و با توجه به مسائل سیاسی اخیر باید بیشتر به نیروی انسانی بها داده شود؛ تا در شرایط نرمال از ظرفیت‌های موجود و در جهت ارزآوری از تمامی روش‌ها بهره‌مند شویم. اخیرا هم رئیس کمیسیون حمل‌و‌نقل اتاق بازرگانی ایران گفته است که در تمام دنیا وزارتخانه‌ها و متولیانی برای مساله حمل‌و‌نقل در نظر گرفته شده است. در کشور ما ۲۲ نهاد و ارگان بر حمل‌و‌نقل نظارت دارند و هیچکدام از این نهادها از یکدیگر حرف شنوی ندارند. من هم با ایشان هم نظر هستم و باید فکری به حال این مساله کرد.
چطور می‌توان سهمی از اشتراکات کاری و اقتصادی در جهان داشت. پیشنهاد شما در شرایطی که تحریم‌ها بازگردند برای شکوفایی اقتصاد کشور چیست ؟
می‌توان با ایجاد شرکت‌های مشترک یا همکاری‌هایی به‌صورت پروژه‌ای با کشورهای دیگر از دانش و کارایی سیستمی دیگر کشور‌ها استفاده کرد. کشور باید بتواند با وجود یا نبود تحریم‌ها در پروژه‌های منطقه‌ای از نیروی خارجی و همکاری با کشورهای دیگر بهره‌مند شود، تا بتواند در تمام زمینه‌ها از تمام ظرفیت های موجود استفاده کند. با توجه به پروژه‌هایی که در ترکیه، گرجستان و باکو بازگشایی شده است، اینها را باید توسعه داد و برای ایجاد پروژه‌های جدید با کشورهای دیگر برنامه‌ریزی کرد. حتی باید بحث جاده ابریشم را نیز پیگیری کنیم و باید با رقبای ترانزیتی با این پروژه‌ها همکاری داشته باشیم و قطعا سود خواهیم برد. مطمئنا ایران از پروژه جاده ابریشم حذف شدنی نیست و در این زمینه می‌تواند نقش آفرینی جدی داشته باشد.