آقای زوراب پولولیکاشویلی دبیرکل سازمان گردشگری جهانی (UNWTO) مستقر در مادرید، در این گزارش خاطر نشان کرد: برآورد می‌گردد که ورود گردشگران بین المللی در سال 2020 با کاهش 78 درصدی مواجه شود و بیش از یکصد میلیون شغل مستقیم و بطور کلی کسب و کارهای کوچک از دست بروند و یا آسیب ببینند. طبق پیش بینی‌ها، درآمد گردشگری جهانی در سال جاری میلادی بین 910 میلیارد تا 1200 تریلیون دلار کاهش خواهد یافت و در نتیجه تولید ناخالص جهانی بین 1.5 تا 2.8 درصد کوچک خواهد شد.
وی همچنین طی این گزارش اظهار می‌دارد: در مقایسه با سال 2019، آمارها تصویر فاجعه باری ارائه می دهند چرا که در سال گذشته یک شغل از هر 10 شغل در سطح جهان به این بخش تعلق داشته و معیشت صدها میلیون نفر در کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه از این طریق تامین شده است، از سوی دیگر بخش گردشگری در این سال جایگاه سوم صادرات جهان بعد از سوخت و مواد شیمیائی و بطور کلی 7 درصد تجارت جهانی را به خود اختصاص داده است. تنها در قاره اروپا 27 میلیون نفر طی سال گذشته در این بخش اشتغال داشته اند و لذا بخش گردشگری سهم بسزایی در اقتصاد کشورهای توسعه یافته دارد و بخش مهمی از تولید ناخالص داخلی این کشورها را شامل می‌گردد و سهم آن به طور مثال در اقتصاد کشورهای آلمان، فرانسه، و اسپانیا به ترتیب 3.9 درصد، 7.4 درصد و 11.8 درصد می‌باشد. اگرچه همه کشورها کم و بیش از این بحران بی سابقه متاثر هستند با این وجود کشورهای کمتر توسعه یافته و کوچک بیش از دیگر کشورها آسیب‌پذیر خواهند بود.
در این گزارش آمده است:پیش بینی می‌شود که روند سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) تا پایان سال 2020 بیش از 40 درصد کاهش یابد. بیشترین گروهی که از این بحران آسیب می‌بینند شامل زنان و جوانان در رده سنی بین 15 تا 24 سال می‌باشند که در کنار کارگران بیشترین حضور را در بخش اقتصاد غیر رسمی دارند.
همچنین طبق این گزارش، یکی از بزرگ ترین خطرات ناشی از کاهش تقاضا برای گردشگری، کاهش بودجه عملیات حفاظت از محیط زیست به ویژه حیات وحش می‌باشد.7 درصد از گردشگری جهانی مربوط به بازدید از حیات وحش می‌باشد که با رشد 3 درصدی سالانه نیز مواجه است که به نوبه خود موجب گسترش مشاغل این حوزه می‌گردد اما کاهش گردشگری، از بین رفتن کسب و کارهای این حوزه را بدنبال خواهد داشت و شاغلان امروز، برای امرار معاش فردای خود به محیط زیست هجوم خواهند آورد و آنرا با نابودی مواجه خواهند کرد. با این وجود، برنامه‌ها و اولویت هایی برای نجات بخش گردشگری وجود دارد که عبارتند از: تقویت رقابت و انعطاف پذیری از طریق متنوع سازی و ترویج گردشگری ملی و منطقه‌ای، تقویت نوآوری و تحول دیجیتالی در گردشگری از جمله سرمایه گذاری در مهارت های دیجیتالی، تقویت اقتصاد سبز و توسعه پایدار برای ایجاد گردشگری انعطاف پذیر، رقابتی و با صرفه اقتصادی و ایجاد هماهنگی در مشارکت کشورها برای بهبود بخش گردشگردی.
آقای زوراب در پایان گزارش خود، ضمن هشدار به کشورها برای پرهیز از اتخاذ تصمیمات یک جانبه، اذعان نموده که به منظور جلوگیری از پیامدهای چنین تصمیماتی، باید بر اصل "با یکدیگر قویتر هستیم"، تاکید نماییم.