همه گیری این بیماری، بزرگترین شوک اقتصادی طی دهه‌های گذشته بوده و سبب فروپاشی فعالیت اقتصاد جهانی گردیده است. برای کنترل شیوع بیماری کووید 19 و کاستن از فشار وارده بر نظام مراقبت های بهداشتی، اقدامات مختلفی مانند اعمال محدودیت ها، تعطیلی مدارس و کسب و کارهای غیرضروری و محدودیت های سفر توسط اغلب کشورها صورت پذیرفته است. همه گیری این بیماری و اقدامات کنترلی مربوطه، مصرف و سرمایه‌گذاری، همچنین عرضه محدود نیروی کار و سطح تولید را به شدت کاهش داده است. این در حالی است که تاثیرات فرامرزی این بیماری، بازارهای مالی و کالا، تجارت جهانی، زنجیره‌های عرضه، سفر و گردشگری را با اختلال مواجه نموده است. بازارهای مالی بسیار بی ثبات بوده که این امر حاکی از ابهام شدید و چشم انداز نامطلوب است. تبدیل دارائی‌های پرریسک به کم ریسک منجر به شرایط مالی بسیار سخت در سطح جهان و همچنین بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه گردیده است. این در حالی است که بازارهای سرمایه(سهام) در سراسر دنیا سقوط کرده، بازدهی اوراق بهادار پرریسک به میزان قابل توجهی کاهش یافته و بازارهای نوظهور خروج گسترده سرمایه را عمدتاً در ماه‌های مارس و آوریل تجربه کرده‌اند که البته اخیراً از حجم آن کاسته شده است. همچنین قیمت کالاها به ویژه نفت به دلیل افت تقاضای جهانی به شدت سقوط کرده است.
به منظور کاهش آسیب های اقتصادی، بسیاری از کشورها حمایت‌های کلان اقتصادی خود را در سطح گسترده ارائه نموده‌اند که حتی اخیراً منجر به ثبات بازارهای مالی گردیده است. در اقتصادهای پیشرفته، بانک های مرکزی نرخ بهره خود را کاهش داده و اقداماتی را برای تأمین نقدینگی و حفظ اطمینان سرمایه گذار انجام داده‌اند. در بسیاری از بازارهای نوظهور و اقتصادهای در حال توسعه نیز بانک های مرکزی اقدام به آزادسازی سیاست پولی خود نموده‌اند. باید گفت حمایت کنونی از سیاست مالی، نسبت به آن چه در جریان بحران مالی جهان در سال 2009-2008 انجام گرفت، بسیار قویتر است. به طورکلی انتظار می‌رود این همه گیری با کاهش تولید سرانه بزرگترین سهم از کشورها (نسبت به سال 1870) اکثر اقتصادها را در سال جاری به رکود بکشاند. در اقتصادهای پیشرفته به دلیل اقدامات گسترده فاصله‌گذاری اجتماعی، شرایط بسیار سخت مالی و افت شدید تقاضای خارجی و بالطبع محدودشدن فعالیت های اقتصادی کاهش 7 درصدی در سال 2020 پیش بینی می‌گردد.