کشور گرجستان با برخورداری از موقعیت جغرافیایی و بسترهای مناسب طبیعی بعنوان نقطه اتصال مطمئن دریایی و زمینی برای توسعه تجارت منطقه‌ای بویژه پل ارتباطی با ناحیه قفقاز و مناطق آسیای مرکزی به شمار می‌رود. موقعیت جغرافیایی استراتژیک گرجستان این امکان را دارد تا به عنوان یک نقطه اتصال و گره حمل و نقل حیاتی بین‌المللی جنوب - شمال و شرق – غرب (منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، جنوب و جنوب شرق به/ از غرب، اروپا به/از قفقاز و آسیا از طریق کریدور میانه و روسیه) ایفای نقش نماید که این امر یقیناً مستلزم همکاری و هماهنگی کشورهای همجوار بویژه ترکیه (به لحاظ داشتن مرزهای مشترک دریایی و زمینی) می‌باشد.
    موقعیت مکانی و محیط پیرامونی منحصربفرد این کشور (همجواری با روسیه و آسیای مرکزی، اروپا و آسیا) پتانسیل بالقوه‌ای برای پیشرفت این کشور است. با این وجود، گرجستان به لحاظ ساختاری، کاستی‌های زیادی دارد که برای توسعه یافتگی و بهره‌مندی از ظرفیت‌های خود و محیط منطقه‌ای و بین‌المللی لزوماً نیازمند تدوین راهبرد نوین و استراتژی کارآمد و پایدار، جلب همکاری‌های بین‌المللی و جذب سرمایه‌گذاری خارجی برای استفاده بهینه از فرصت‌ها و بهبود وضعیت موجود و تحول و پیشرفت صنعتی می‌باشد. زیرا این کشور با سابقه وابستگی به ساختار کمونیستی و تداوم آثار و عواقب آن در لایه‌های اقتصاد و اجتماع، قادر به ایجاد دگرگونی نیست. حتی تلاش‌های صورت گرفته بعد از استقلال (1991) و تحولات پس از آن برای نزدیکی به غرب و ادغام در اتحادیه اروپا و برخورداری از استانداردهای غربی و مزایای آن نیز تاکنون به نتایج کاملی نائل نشده است .
اما، در صورت ایجاد تغییرات زیربنایی و برنامه‌ریزی توسعه محور، گرجستان می‌تواند علاوه بر محوریت ارتباطی در حمل و نقل دریایی و زمینی، به یک مقصد تجاری، لجستیک، تولید و سرویس‌های خدماتی تبدیل شده و مورد توجه خاص مناطق پیرامونی و کشورهای دوردست از قبیل چین، آمریکا و دیگر کشورهای صنعتی و تجاری قرار گیرد. ظرفیت کم نظیری از قبیل محوریت حمل و نقل بین کشورهای غربی و مناطق قفقاز و آسیای مرکزی (با جمعیتی حدود 160 میلیون نفر و ارزش اقتصادی 800 میلیارد دلاری) فرصت فوق‌العاده‌ای است که گرجستان می‌تواند هوشمندانه از آن به نحو احسن برخوردار گردد.
دولتمردان گرجستان با درک اهمیت موقعیت‌های دریایی و ساحلی این کشور و توسعه بنادر مهم باتومی و پوتی و تسریع در ساخت بندر جدید آناکلیا، می‌توانند علاوه بر افزایش توان ارتباطی، تجاری و ارائه خدمات بیشتر، به منظور افزایش درآمد ملی، زمینه‌های پیشرفت و همکاری‌های بیش از پیش منطقه‌ای و بین‌المللی را در این کشور فراهم نمایند.
علاوه بر اقدامات داخلی، جذب امکانات و تدارکات طرف‌های ثالث بین‌المللی و جلب شرکت‌های خارجی جهت فعالیت در بخش‌های حمل و نقل و لجستیک، جابجایی کالا و انبارداری، مونتاژ، تولید و توزیع حائز اهمیت است. چراکه در میان مدت ، این امر می‌تواند در تولید و انتقال فعالیت‌های منطقه‌ای شرکت‌های چند ملیتی به گرجستان و از آنجا به مقاصد دیگر گسترش یابد.
اهتمام به زیرساخت نرم افزاری از قبیل(مشاوره بین‌المللی، کیفیت و استاندارد، رعایت مقررات بین‌المللی، ایجاد مرکز مدیریت واحد و یکپارچه و متمرکز به منظور حذف یا کاهش بوروکراسی اداری، تامین و تضمین سرمایه‌گذاری، اعطای مشوق‌های مالی و مالیاتی و ارائه خدمات مراقبتی و حفاظتی و غیره) توام با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های سخت افزاری(تعمیق و توسعه بنادر، نوسازی راه‌آهن، جاده و فرودگاه) و ایجاد پارک‌های فناوری، محیط‌های صنعتی و لجستیکی مدرن توسط مجریان برجسته بین‌المللی، با مشارکت فعال شرکت‌های مهم خارجی، می‌تواند گرجستان را به عنوان سکوی توسعه لجستیکی، حمل و نقل و تجارت تبدیل نماید. این امر نه تنها منجر به تقویت اتصال و ارتباط گرجستان با خارج خواهد شد، بلکه به ادغام آن در اقتصادهای محلی و منطقه‌ای نیز خواهد انجامید.
در حال حاضر جذابیت گرجستان برای شرکت‌های بین‌المللی، یک سویه و تنها از منظر ارزانی و مقرون به صرفه بودن به لحاظ حقوق و دستمزد پایین، سرزمین آزاد و مشوق‌های مالیاتی بوده که  تاثیر چندانی در اقتصاد ملی این کشور ندارد.
یکی از کشورهایی که از این شرایط گرجستان و بنادر آن بهره کافی می‌برد، ایالات متحده آمریکا می‌باشد. زیرا گرجستان نقش اصلی را به عنوان یک کریدور ترانزیتی و صادراتی برای تجارت آمریکا با منطقه قفقاز و آسیای مرکزی ایفا می‌کند. بعنوان نمونه، طبق ارزیابی موسسه بین المللی Moffatt & Nichol ، در سال 2017 تا 2018 تراز تجاری (غیر از نفت و انرژی) بین آمریکا و آسیای مرکزی در تناژ برابر با 250 هزار تن (150 هزار تن صادرات از آمریکا و 100 هزار تن واردات به آمریکا) با ارزشی بالغ بر 1 میلیارد دلار بوده که از این میزان 61 درصد از طریق گرجستان و عمدتاً با استفاده از بنادر آن به بازارهای آسیای مرکزی منتقل شده است.
بنابراین، گرجستان برای شرکت‌های آمریکایی و اتحادیه اروپا فرصت بی‌مانندی است تا با استفاده از قلمرو دریایی و زمینی آن و عملیات و لجستیک مقرون به صرفه، از این کشور به عنوان سکویی برای گسترش تجارت و صادرات محصولات خود به بازارهایی با جمعیت بیش از چندصد میلیون نفر استفاده نمایند. در این میان، موافقت نامه تجارت آزاد گرجستان بااتحادیه اروپا، انجمن تجارت آزاد اروپا، منطقه آسیای مرکزی، ترکیه، اوکراین، چین و هنگ کنگ و معافیت از پرداخت عوارض وارداتی، این پروسه را تسهیل و سودآور می‌نماید.
اما آنچه که برای خود کشور گرجستان اهمیت دارد این است که دولتمردان آن برای توسعه و شکوفایی این کشور و استفاده حداکثری از امکانات خدادادی و طبیعی در جهت تقویت صنعت و اقتصاد ملی، بایستی با اتکا به عوامل ارزنده موقعیت جغرافیایی منحصربفرد و ظرفیت‌های سرزمینی (دریایی و زمینی)، اقدامات مقتضی سیاسی و اقتصادی را بعمل آورند تا ضمن ایفای نقش ارتباطی بین کشورها، خود نیز بهره‌وری ملی کافی را حاصل نمایند.